Ενός προσκυνήματος μύρια έπονται - Oι 3 Υποταγές

 

Του Δρ. Απόστολου Ε. Παπαφωτίου*

Διαβάζοντας  προσεκτικά τη συνέντευξη του Υπουργού Εξωτερικών της Ελλάδος κου Γεραπετρίτη στο Forum των Δελφών «Delphi Economic Forum IX» (Δελφοί, 12.04.2024) προβληματίζεται ο αναγνώστης για τον τρόπο του κ. Υπουργού που διαχειρίζεται τα κρίσιμα εθνικά θέματα της χώρας.

Ειδικά για τα ελληνοτουρκικά ανέφερε:

«Βασικό οι εντάσεις να μην προκαλούν κρίσεις».

Ο ίδιος έκανε ειδική μνεία στην ανάγκη αποσυμπίεσης των εντάσεων: «Καταλαβαίνουμε το πόσο σημαντικό είναι να μπορούμε να καταλαγιάζουμε τις εντάσεις. Το πρώτο πράγμα που είπα όταν ανέλαβα το υπουργείο είναι πως τις εντάσεις δεν τις αποφεύγεις, αλλά το βασικό για εντάσεις υπήρξαν πολλές το τελευταίο δεκάμηνο. Όμως, η διαφορά σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια ήταν πως αυτές οι εντάσεις αποσυμπιέστηκαν λόγω της γρήγορης διαχείρισης στο υψηλότερο επίπεδο. Αντί να έχουμε μια διαχείριση να κλιμακώνει την ένταση ώστε αυτή να φτάσει στο σημείο να μην αποσυμπιέζεται, γίνεται η διαχείριση από πάνω προς τα κάτω έτσι ώστε να υπάρχει πιο γρήγορη αποσυμπίεση. Είναι σημαντικό να έχουμε έναν άμεσο δίαυλο επικοινωνίας» τόνισε.

Δηλαδή κάθε φορά που θέλει να πετύχει κάτι η Τουρκία  θα δημιουργεί μία ένταση και με το σκεπτικό του κου Γεραπετρίτη για να μην γίνει κρίση, θα επιλύεται και σίγουρα εις βάρος της Ελλάδος. Και μάλιστα η αποσυμπίεση  θα γίνεται πολύ γρήγορα μια και η διαχείριση θα γίνεται από πάνω προς τα κάτω, γιατί υπάρχει κίνδυνος να ξεφύγει κάτι χωρίς να ενημερώνεται κανείς. Έτσι τα τελευταία χρόνια η Τουρκία συνεχώς κερδίζει γιατί εμείς αποφεύγουμε τις κρίσεις και υποχωρούμε προτού δημιουργηθούν. Μέχρι και η προστασία των χελωνών στο Αιγαίο Πέλαγος από τη μεριά μας, χαρακτηρίστηκε υβριδικό μέσο και κατά την αφελή λογική του κου Γεραπετρίτη δεν προσιδιάζει στην ελληνική εξωτερική πολιτική και ως εκ τούτου δεν προχώρησε στη λήψη γεωπολιτικών οφελών για να μη γίνει κρίση με την Τουρκία που αντέδρασε. Έτσι παρουσιάστηκε το θέμα μέσα από μία γλυκιά τοποθέτηση του Ελληνικού ΥΠΕΞ.

Ο κος Υπουργός αποτελεί ένα ανοικτό βιβλίο για τους Τούρκους και είναι προβλέψιμος στις ενέργειες του. Γίνεται αντιληπτή και δεδομένη η συμπεριφορά του, η οποία δυστυχώς καταντάει δόγμα, «η αποσυμπίεση των Εντάσεων» για το σημερινό Υπουργείο Εξωτερικών και την κυβέρνηση.

1η Υποταγή

Η ιστορική ευκαιρία που δόθηκε κατά την Διάσκεψη των Ωκεανών «Our Ocean Conference» (OOC-9), στην Αθήνα στις 16-17 Απριλίου 2024 χάθηκε λόγω της αποφυγής εντάσεων με τους Τούρκους.

Η Ελλάδα θα οριζόταν περιβαλλοντική υπεύθυνος για τα νησιά του Αιγαίου. Ομοίως, η Διάσκεψη των Ωκεανών θα ανεγνώριζε τα νησιά του Αιγαίου και τα νησιά του Σολομώντος – ένα  κράτος που βρίσκεται στον νότιο Ειρηνικό Ωκεανό, κοντά στην Αυστραλία – ως Αρχιπέλαγος με υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ. Για να γίνει αυτό έπρεπε η Κυβέρνηση να έχει το νομικό σχεδιασμό να παρουσιάσει αυτά τα πάρκα ως ευρωπαϊκά πάρκα Natura με τη δημοσίευση των χαρτών στην επίσημη Εφημερίδα των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, ενέργειες που δεν είχαν γίνει.

Να σημειωθεί ότι η χώρα μας δεν έχει καν ολοκληρώσει τη διαδικασία έκδοσης Προεδρικών Διαταγμάτων για τις περιοχές Natura 2000, με αποτέλεσμα  την καταδίκη μας από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο.

Αντί αυτού ανήγγειλε ο κος Πρωθυπουργός τη δημιουργία δύο θαλασσίων πάρκων στο Αιγαίο και στο Ιόνιο πέλαγος, στο πλαίσιο μιας «γλυκιάς τοποθέτησης», για την ιστορική ευκαιρία που χάθηκε εφαρμόζοντας το «Δόγμα των μη Εντάσεων» με την Τουρκία η οποία αμφισβητεί την εθνική μας κυριαρχία και την εκμετάλλευση των νησιών του Αιγαίου από τους ιδιοκτήτες του. Ελλοχεύει βέβαια ο κίνδυνος η εξαγγελία να ανήκει σε αυτά που λέγονται και δεν γίνονται ή εάν γίνει θα είναι καρικατούρα αυτού που μπορούσαμε να έχουμε πετύχει με τη Διάσκεψη.

2η Υποταγή

Θαλάσσιος χωροταξικός σχεδιασμός

Το κάτωθι κείμενο αποτελεί τμήμα του Δελτίου Τύπου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στις 23 Δεκεμβρίου του 2023.

«Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αποφάσισε να παραπέμψει την Ελλάδα [INFR(2021)2226] στο Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, επειδή δεν διασφάλισε την ορθή εφαρμογή της οδηγίας (ΕΕ) 2014/89 σχετικά με τον θαλάσσιο χωροταξικό σχεδιασμό.

Η οδηγία απαιτεί από τα παράκτια κράτη μέλη της ΕΕ να καταρτίσουν θαλάσσια χωροταξικά σχέδια το αργότερο έως τις 31 Μαρτίου 2021 και να κοινοποιήσουν τα εν λόγω σχέδια στην Επιτροπή και στα άλλα ενδιαφερόμενα κράτη μέλη εντός τριών μηνών από τη δημοσίευσή τους. Ωστόσο, η Ελλάδα δεν έχει ακόμη εκπονήσει και υποβάλει τα θαλάσσια χωροταξικά της σχέδια στην Επιτροπή.

Ως εκ τούτου, μετά την προειδοποιητική επιστολή που εστάλη τον Δεκέμβριο του 2021 και την αιτιολογημένη γνώμη τον Απρίλιο του 2023, η Επιτροπή παραπέμπει την Ελλάδα στο Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης».

Η χώρα μας είχε όλο το χρόνο για να καταρτίσει τα σχέδια και τη μελέτη για τον Θαλάσσιο Χωροταξικό Σχεδιασμό. Εξάλλου της δόθηκε σχεδόν δύο ετών παράταση. Τελικά δεν κατατέθηκε τίποτε από τις υποχρεώσεις της.  Η έγκριση του Θαλάσσιου Χωροταξικού Σχεδιασμού είναι βασικό πλεονέκτημα για τη χώρα μας, καθόσον ορίζει πλήρως την κυριαρχία μας που είναι αποδεκτή και από την Ευρωπαϊκή Ένωση και δημιουργεί τις συνθήκες για βιώσιμη ανάπτυξη και προστασία του περιβάλλοντος. Αποτελεί κόλαφο και εξευτελισμό η προσφυγή και η καταδίκη της Ελλάδας από το  Ευρωπαϊκό Δικαστήριο.

Ήταν επιλογή της κυβέρνησης Μητσοτάκη να συρθεί η Ελλάδα στο Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και να καταβάλλει βαριά πρόστιμα από το να ολοκληρώσει τον  Θαλάσσιο χωροταξικό σχεδιασμό.

Και τούτο διότι θα έπρεπε να καταθέσει χάρτες για όλη την επικράτεια που θα απεικονίζουν το θαλάσσιο μέτωπο, τα νησιά, τις  νησίδες και τις βραχονησίδες της πατρίδας μας. Κάτι τέτοιο δεν τολμά η Κυβέρνηση να κάνει, να δηλώσει δηλαδή την κυριαρχία της, εφαρμόζοντας «το Δόγμα των μη Εντάσεων», υποχωρώντας στις απαιτήσεις των Τούρκων και να προτιμά να πληρώνει  τα πρόστιμα που αυξάνουν.

3η Υποταγή

Το θέμα του Κοσσόβου όπως το διαχειρίστηκε η Κυβέρνηση Μητσοτάκη και η κα Μπακογιάννη-Μητσοτάκη ήδη δημιούργησε βαθιές πληγές στις ιστορικές σχέσεις μας με το φιλικό κράτος της Σερβίας, αλλά και έφερε ολέθριες συνέπειες στην Κύπρο και στην ίδια την Ελλάδα στην Θράκη. Να ληφθεί υπόψη ότι το Κόσσοβο έχει παρατηρητές στο Συμβούλιο της Ευρώπης (ΣτΕ) όπως και το ψευδοκράτος. Με την εισήγηση της κας Μπακογιάννη-Μητσοτάκη δημιουργήθησαν οι κατάλληλες συνθήκες και ορίστηκε ένα προηγούμενο για την ένταξη του αποσχισθέντος ψευδοκράτους του Κοσσόβου στο Συμβούλιο της Ευρώπης και εξασφάλισε  εύκολη πλέον αναγνώριση διεθνώς.

Το προηγούμενο αυτό της κας Μπακογιάννη-Μητσοτάκη και τον δρόμο που άνοιξε, θα  ακολουθήσει και το άλλο ψευδοκράτος, στην Κύπρο, με ότι αυτό συνεπάγεται για την Κυπριακή Δημοκρατία και για την Ελλάδα.

Όσον αφορά την Θράκη εκεί οι Τούρκοι με το Προξενείο και το πιθανό στο μέλλον Πανεπιστήμιο – που τόσο άκριτα προσφέρει τη δυνατότητα ίδρυσης η Κυβέρνηση – θα έχουμε τεράστια προβλήματα που διευκολύνονται από τέτοιες συμπεριφορές της Κυβέρνησης.

Δεν ξεχνάμε τα λόγια της Σερβίδας Μπιλιάνα Πάντιτς προς την κα Μπακογιάννη-Μητσοτάκη στην ΚΣΣΕ: «Θα μείνετε στην ιστορία ως κάποια που με τον πιο βάναυσο τρόπο παραβίασε όλους τους κανόνες του διεθνούς δικαίου και τις αρχές πάνω στις οποίες ιδρύθηκε αυτή η οργάνωση. Έχετε αποδείξει ότι σας λείπει η ακεραιότητα, προκαλείτε και είστε υποκρίτρια… Μπορεί να είμαστε μια μικρή χώρα, αλλά σε αντίθεση με εσάς έχουμε ακεραιότητα και ποτέ δεν πρόκειται να παραδοθούμε και να υποκύψουμε». Όπως και την εξοργισμένη κραυγή «Ντροπή σας» του κ. Βούτσιτς προς την κα Μπακογιάννη-Μητσοτάκη.

Και οι τρεις (3) Εντάσεις είναι ισχυρά παραδείγματα που ελήφθησαν από τη σημερινή κυβέρνηση με τυφλή υπακοή και υποταγή στις κελεύσεις των Η.Π.Α. και των χωρών της Ευρώπης. Και το κάνει με τον χειρότερο τρόπο, προδοτικό για τους φίλους, χωρίς να κρατάει κάτι και χωρίς να λαμβάνει υπόψη την εξαπάτηση και την αφιλία – ουδετερότητα των «φίλων μας». Χάνουμε τους φίλους μας και δεν κερδίζουμε τους εχθρούς. Και το πιο τραγικό είναι ότι ταυτίζεται απολύτως με ένα κόσμο που αλλάζει συνεχώς και δεν ανήκει στην πλευρά της ιστορίας που στεκόμαστε εμείς.

Δυστυχώς, πλέον σε αυτή τη χώρα, στην πατρίδα μας κάθε εχέφρων Έλληνας προβληματίζεται εάν αυτή είναι ο τόπος των προγόνων μας, ο τόπος που μας αξίζει κι εάν οι σημερινοί κρατούντες υπηρετούν το λαό και τη χώρα μας.

*Πολιτικός Μηχανικός Ε.Μ.Π., Οικονομολόγος Ε.Κ.Π.Α.

πηγή:https://www.antinews.gr/53325/antitheseis/enos-proskynimatos-myria-epontai/

Πρωθυπουργός: - Ευχαριστώ ,τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων, τα στελέχη του Λιμενικού, τους πυροσβέστες μας, για την ΕΜΑΚ και τους αστυνομικούς μας

 Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι στην κυβέρνηση και στη Βουλή, αγαπητά στελέχη της Πυροσβεστικής, της Αστυνομίας, των Ενόπλων Δυνάμεων, του Λιμενικού, της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, αγαπητοί εθελοντές, φίλες και φίλοι.

Μια ιστορική ρήση του πατέρα του αμερικανικού έθνους, του Μπέντζαμιν Φράνκλιν, ότι «όποιος αποτυγχάνει να προετοιμαστεί, προετοιμάζεται για να αποτύχει», νομίζω ότι ισχύει απόλυτα και στην περίπτωση της Πολιτικής Προστασίας. Τον κρατικό φορέα, δηλαδή, ο οποίος έχει επωμιστεί τη βαριά ευθύνη της προστασίας μας, να γίνει ασπίδα μας απέναντι στις επιθέσεις της κλιματικής κρίσης.

Μία κρίση που, δυστυχώς, το γνωρίζουμε πια όλοι, είναι ήδη παρούσα, απειλώντας όλο και πιο συχνά ζωές, περιουσίες και κρίσιμες υποδομές, παίρνοντας μάλιστα συχνά διαφορετικές μορφές.

Το ζήσαμε το περασμένο καλοκαίρι με τις φλόγες να καίνε επί μέρες στη Ρόδο, στα Δερβενοχώρια, στην Πάρνηθα, στη Δαδιά, σε πολλά άλλα σημεία της χώρας, για να ακολουθήσουν μετά οι κυκλώνες «Daniel» και «Elias», πρωτοφανή καιρικά φαινόμενα τα οποία βύθισαν τεράστιες εκτάσεις, πρωτίστως στη Θεσσαλία αλλά και στη βόρεια Εύβοια και στη Στερεά Ελλάδα.

Είναι, όπως είπα, φαινόμενα πρωτοφανή σε ένταση. Δεν μπορούμε να ξέρουμε πια πότε αυτά θα ξαναχτυπήσουν. Πρόκειται για ακραία φαινόμενα της εποχής, τα οποία, όμως, δηλώνουν ένα και μόνο πράγμα: τίποτα, μα τίποτα, δεν θα είναι όπως χθες. Και ότι είναι υποχρέωσή μας να προσαρμοστούμε στις νέες συνθήκες.

Κυρίως, όμως, να αντιληφθούμε ότι η πρόληψη, η καταστολή και η αποκατάσταση -όπου αυτή χρειάζεται- γίνονται πλέον ένα αναγκαίο τρίπτυχο, έχοντας πάντα ως ιερή προτεραιότητα την προστασία της ανθρώπινης ζωής. Γιατί για τον άνθρωπο υπάρχει τελικά η πολιτική, όπως είπατε «για να γυρίσουν τα παιδιά σπίτι». Και στη δική του υπηρεσία, στην υπηρεσία του ανθρώπου, πρέπει να τίθεται κάθε μέτρο της πολιτείας.

Θέλω και πάλι σήμερα να εκφράσω ένα πολύ μεγάλο «ευχαριστώ» στους αφανείς ήρωες της πρώτης γραμμής: αυτούς που σβήνουν πυρκαγιές, αυτούς που σώζουν ζωές στις πλημμύρες, αυτούς που παρεμβαίνουν με αυτοθυσία μετά από κάθε σεισμό, αυτούς που με το «112» προλαμβάνουν τα χειρότερα. Με αυτοθυσία δίνουν όλες τις μάχες. Είναι πολλές.

Δεν πρέπει να ξεχνάμε -θέλω να το τονίσω αυτό- και τους σεισμούς που «χτυπούν» αιφνιδιαστικά στη χώρα μας. Μάλιστα, μόλις σήμερα ουσιαστικά ολοκληρώθηκε μία πολυήμερη άσκηση, η οποία πραγματοποιήθηκε με επιτυχία στην Κρήτη.

Μιλώ, λοιπόν, για τους πυροσβέστες μας, για την ΕΜΑΚ, για τους αστυνομικούς μας, για τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων, τα στελέχη του Λιμενικού αλλά και τους εθελοντές μας, τους οποίους θέλω να ευχαριστήσω ξεχωριστά. Σας αξίζει ένα πολύ θερμό χειροκρότημα. Χαίρομαι που χρόνο με τον χρόνο αυξάνεστε και προσφέρετε ένα πρόσθετο τείχος προστασίας στον τόπο.

Η εμπειρία των περασμένων ετών, κυρίες και κύριοι, μας δίνει δύναμη και γνώση για την αντιπυρική περίοδο, η οποία ουσιαστικά -ας μην κοροϊδευόμαστε- έχει ήδη ξεκινήσει.

Φέτος είχαμε πυρκαγιές από τον Μάρτιο, παραπάνω από 1.000 έως τώρα. Υπήρχε μάλιστα ένα 12ωρο με παραπάνω από 120 φωτιές. Υπήρχαν φωτιές που εκδηλώθηκαν σε δυσπρόσιτες περιοχές, σε μεγάλα υψόμετρα: στα Πιέρια Όρη, στην Ιεράπετρα. Είχαμε ξαφνικά περιστατικά, όπως φωτιά η οποία αντιμετωπίστηκε με μεγάλη επιτυχία χθες στη Σούδα. Ενώ ξέρουμε ότι και ο φετινός ασυνήθιστα θερμός και σχετικά άνυδρος χειμώνας, σε συνδυασμό με τους ανέμους, δυσχεραίνει την κατάσταση και μας υποχρεώνει να προετοιμαστούμε, όπως είπε ο Υπουργός, για μια δύσκολη αντιπυρική περίοδο.

Δεν θα πω μεγάλες κουβέντες και δεν πρέπει να πούμε μεγάλες κουβέντες. Στο μέτρο του δυνατού έχουμε κάνει ό,τι μπορούσαμε καλύτερο για να μας βρει το φετινό καλοκαίρι όσο το δυνατόν πιο προετοιμασμένους. Με περισσότερους πυροσβέστες, με νέους δασοπυροσβέστες, οι οποίοι έχουν τη δυνατότητα, όπως είδατε και σε αυτό το πολύ όμορφο βίντεο, να παρεμβαίνουν κατευθείαν μέσα στη φωτιά.

Θέλω να ακούσετε με προσοχή την ιστορία, την οποία σας διηγήθηκε ο Υποπυραγός, ο οποίος έλαβε τον λόγο στη διάρκεια της παρουσίασης. Όταν αυτοί οι πυροσβέστες -προσέξτε- τους αφήνει ένα ελικόπτερο σε μια δυσπρόσιτη περιοχή, συχνά μην έχοντας και οι ίδιοι εξασφαλισμένη διαφυγή, για να μπουν, στην κυριολεξία, μέσα στη φωτιά και να την αντιμετωπίσουν στο πεδίο με αξιοθαύμαστο θάρρος και αξιοθαύμαστη αυτοθυσία.

Και βέβαια, σ’ αυτό θέλω να προσθέσω τις ευχαριστίες μου και στα στελέχη των Δασικών Υπηρεσιών. Θεωρώ πολύ μεγάλη επιτυχία το γεγονός ότι καταφέραμε επιτέλους, μετά από πολλά χρόνια, και «παντρέψαμε» το Πυροσβεστικό Σώμα με τις Δασικές Υπηρεσίες, οι οποίες υπάγονται πια στο Υπουργείο Περιβάλλοντος, ώστε μαζί και να προλαμβάνουν αλλά και να παρεμβαίνουν στις πυρκαγιές. Οι μεν φέρνοντας τη γνώση της κατάσβεσης της φωτιάς, οι δε τη γνώση του δάσους, η οποία τόσο απαραίτητη είναι για να αντιμετωπιστεί μια δασική πυρκαγιά στο πεδίο.

Δέκα, λοιπόν, νέες μονάδες δασοκομάντος, τα περισσότερα αεροσκάφη που είχαμε ποτέ, αεροπλάνα και ελικόπτερα. Όπως είπα βέβαια, λειτουργεί πλέον και ένα νέο, ακόμα πια αυστηρό επιχειρησιακό δόγμα, το οποίο έχει έναν βασικό σκοπό: να μπορούμε να αντιμετωπίζουμε τη φωτιά στον πρώτο χρόνο, αμέσως αφότου αυτή ξεσπάσει.

Ξέρω ότι δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η συντριπτική πλειοψηφία των δασικών πυρκαγιών αντιμετωπίζονται εν τη γενέσει τους. Είναι αυτές οι λίγες οι οποίες τελικά ξεφεύγουν, μεγαλώνουν και όταν γιγαντώνονται, ειδικά σε ακραίες συνθήκες ανέμων, ξηρασίας και ζέστης, τότε τα πράγματα γίνονται πραγματικά πολύ δύσκολα. Καταλαβαίνετε, λοιπόν, γιατί αυτή η πρώτη προσβολή, η οποία συνδέεται βέβαια και με τον γρήγορο εντοπισμό μιας πυρκαγιάς, αποκτά τόσο κρίσιμη σημασία στις συνθήκες τις οποίες καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε.

Θα ήθελα, επίσης, να θυμίσω ότι έχουν γίνει πλέον πιο αυστηρές και οι ποινές για τους εμπρηστές, αλλά και για εκείνους που από αμέλεια προκαλούν την απώλεια ανθρώπινων ζωών, αλλά και τις καταστροφές περιουσιών και κρίσιμων οικοσυστημάτων. Μπορεί η πρόθεση να τους λείπει, αλλά το αποτέλεσμα των πράξεών τους είναι εξίσου ολέθριο.

Δεν υπάρχει λοιπόν κανένα περιθώριο για αδράνεια, ούτε υπάρχει περιθώριο για εγκληματική αδιαφορία. Ενώ, βέβαια, αξίζει να επαναλάβουμε και πάλι ότι όλες οι δασικές εκτάσεις οι οποίες καίγονται κηρύσσονται πλέον αυτόματα αναδασωτέες. Θέλω εδώ να συγχαρώ τις Δασικές Υπηρεσίες για την πολύ μεγάλη ταχύτητα με την οποία δρομολογούν τα σημαντικά έργα αποκατάστασης, τα οποία πρέπει να γίνουν στο δάσος μετά από μία δασική πυρκαγιά για να συγκρατηθούν τα χώματα και να μπορέσει η φύση μετά να αναλάβει μόνη της το έργο της δημιουργίας και πάλι των δασικών συστημάτων που καταστράφηκαν στην πυρκαγιά.

Θέλω επίσης να τονίσω -αναφέρθηκε και στην παρουσίαση του Υπουργού και του κ. Σταμπουλίδη- την πολύ μεγάλη σημασία την οποία αποδίδουμε στην πρόληψη και ειδικά στο πρόγραμμα «AntiNero», ένα σχέδιο το οποίο υλοποιήθηκε και υλοποιείται τώρα για τρία χρόνια, με προϋπολογισμό πάνω από 300 εκατομμύρια ευρώ.

Για πρώτη φορά δαπανώνται τόσα πολλά χρήματα για προληπτικές δράσεις εντός του δάσους: νέες αντιπυρικές ζώνες, καθαρισμοί δασών, ειδική προστασία κρίσιμων δασικών οικοσυστημάτων, κρίσιμων υποδομών. Έχουν συνταχθεί ήδη αντιπυρικά σχέδια για 39 κρίσιμα οικοσυστήματα. Είναι η πρώτη φορά που δαπανώνται τόσο σημαντικοί πόροι για την πρόληψη των πυρκαγιών με σημαντικές παρεμβάσεις εντός των δασών.

Και βέβαια, δεν πρέπει να ξεχνάμε εδώ και την υποχρέωση των ίδιων των πολιτών. Όπως είπε και ο Υπουργός, πρέπει να είμαστε όλες και όλοι σύμμαχοι σε αυτή την προσπάθεια. Ναι, υπάρχει ατομική ευθύνη στον καθαρισμό των οικοπέδων, αυτό να δηλώνεται σε ειδική πλατφόρμα η οποία πρέπει να παρακολουθείται από τον τοπικό Δήμο.

Συνολικά, ωστόσο, την ευθύνη για την «άμυνά» μας θα την έχει το Εθνικό Συντονιστικό Κέντρο Διαχείρισης Κρίσεων του Υπουργείου. Όταν ολοκληρωθεί το πρόγραμμα «ΑΙΓΙΣ» αυτό θα πάρει τελείως διαφορετικά χαρακτηριστικά, έτσι ώστε να μπορεί να συλλέγει όλη εκείνη την κρίσιμη πληροφορία, ώστε να μπορούμε να παίρνουμε, ανά πάσα στιγμή και σε δύσκολες συνθήκες, τις πιο σωστές επιχειρησιακές αποφάσεις.

Θέλω να τονίσω ότι η αξιοποίηση της τεχνολογίας και ειδικά της τεχνητής νοημοσύνης μας προσθέτει πολύ δυνατά πρόσθετα όπλα σε αυτή την προσπάθεια. Εκτός από τις δράσεις οι οποίες δρομολογούνται από το «ΑΙΓΙΣ», που αφορούν την απόκτηση εξοπλισμού που θα ανήκει στο κράτος, συνεργαζόμαστε και με όλες τις μεγάλες εταιρείες τεχνολογίας.

Είμαστε στην πρώτη γραμμή δοκιμής νέων μοντέλων πρόβλεψης, είτε μιλάμε για δασικές πυρκαγιές -ένα πρώτο τέτοιο μοντέλο θα μπορέσει να ενεργοποιηθεί φέτος πιλοτικά ώστε να δούμε σε ποιον βαθμό η τεχνητή νοημοσύνη είναι εξίσου καλή με τη δουλειά που κάνουν οι συντονιστές πυροσβέστες στο συντονιστικό κέντρο για την πρόβλεψη, για το πώς θα κινηθεί μια φωτιά- είτε για μοντέλα πρόβλεψης πλημμυρών, λαμβάνοντας υπόψη τα ιδιαίτερα γεωμορφολογικά χαρακτηριστικά κάθε περιοχής. Η τεχνολογία θα μας βοηθήσει σημαντικά σε αυτή την προσπάθεια.

Αγαπητά στελέχη της Πολιτικής Προστασίας, φίλες και φίλοι, δεν θα ακούσετε ποτέ από εμένα ούτε από τον Υπουργό ότι είμαστε πανέτοιμοι. Ούτε ότι η Πολιτική Προστασία πρέπει ή μπορεί να γίνει πεδίο πολιτικής διαμάχης.

Αντίθετα, πάντα θα λέμε ότι κάνουμε το καλύτερο το οποίο μπορούμε, αλλά θα πρέπει να προειδοποιούμε επίσης ότι μερικές φορές η μάχη με τη φύση μπορεί να είναι άνιση. Με τις επιθέσεις της κλιματικής κρίσης να δοκιμάζουν τις αντοχές κάθε πολιτείας, όσο κι αν αυτή μπορεί να λαμβάνει μέτρα.

Ενδεχομένως αναφέρομαι και σε χώρες οι οποίες είναι οικονομικά πολύ πιο ισχυρές από την πατρίδα μας. Να αναφέρω δυο ενδεικτικά παραδείγματα. Είδατε τις πρόσφατες εικόνες από το Ντουμπάι, όπου ένα πανίσχυρο οικονομικά κράτος ουσιαστικά βυθίστηκε στο νερό. Αν δείτε τα στατιστικά στοιχεία -θα μπορούν να μας τα επιβεβαιώσουν και οι μετεωρολόγοι- το νερό το οποίο έπεσε στο Ντουμπάι ήταν το ένα τρίτο με το ένα τέταρτο του νερού που έπεσε στη Θεσσαλία στη διάρκεια του «Daniel».

Βλέπετε τι γίνεται στον Καναδά. Ο Καναδάς είναι ίσως η χώρα με τη μεγαλύτερη εμπειρία και τη μεγαλύτερη τεχνογνωσία στην αντιμετώπιση των δασικών πυρκαγιών. Και εκεί, όμως, υπάρχουν φαινόμενα τα οποία πολύ απλά ξεπερνούν την ανθρώπινη δυνατότητα να τα περιορίσουν.

Όμως δεν είμαστε μοιρολάτρες και δεν αντιμετωπίζουμε αυτή τη νέα πραγματικότητα με κατεβασμένα τα χέρια. Ακριβώς γι’ αυτό γίνονται όλα αυτά για τα οποία σας μίλησε ο Υπουργός

Και θέλω να θυμίσω ότι στα ζητήματα της Πολιτικής Προστασίας, ναι, νομίζω ότι είναι δίκαιο να πούμε ότι η Ελλάδα του 2024 δεν θυμίζει σε τίποτα την Ελλάδα του 2019, όταν η Πολιτική Προστασία ήταν μία περιθωριακή Γραμματεία που -προσέξτε- στεγαζόταν σε ένα ετοιμόρροπο κτίριο. Το πρώτο κτίριο το οποίο θα έπεφτε σε έναν, ο μη γένοιτο, ισχυρό σεισμό θα ήταν το κτίριο της Πολιτικής Προστασίας. Με ανενεργό τότε το «112», με άφαντο τον μηχανισμό πρόληψης και πολύ περισσότερο της επέμβασης και της διάσωσης.

Κι όμως, μέσα σε λίγα χρόνια έχουμε κάνει σημαντική πρόοδο. Έχουμε αποκτήσει έναν φορέα ο οποίος έχει πια τη στιβαρότητα και την αποτελεσματικότητα, σε επίπεδο Υπουργείου και των δομών που εξαρτώνται από αυτό, να μπορεί να μας γεμίζει με εμπιστοσύνη ότι θα καταφέρουμε και σε μεγάλες δυσκολίες.

Είναι μία προσπάθεια που έχει τη σφραγίδα και δύο ανθρώπων τους οποίους θέλω να μνημονεύσω: του Νίκου Χαρδαλιά αλλά και του πρώτου Υπουργού, του Χρήστου Στυλιανίδη. Ένα έργο το οποίο συνεχίζει τώρα ο Βασίλης Κικίλιας, με «πυξίδα» το πρόγραμμα «ΑΙΓΙΣ».

Παρουσιάστηκαν στις σχετικές διαφάνειες οι λεπτομέρειές του: 2,1 δισεκατομμύρια ευρώ, το μεγαλύτερο πρόγραμμα Πολιτικής Προστασίας που έχει δρομολογηθεί στη χώρα και το οποίο θέλω να τονίσω ότι «τρέχει» με μεγάλη ταχύτητα. Θέλω να ευχαριστήσω προσωπικά τον Πάνο Σταμπουλίδη και την ομάδα του για την ταχύτητα με την οποία προχωρούν στη δημοπράτηση σε περίπλοκους διαγωνισμούς, έτσι ώστε να είμαστε σίγουροι ότι οι πόροι τους οποίους έχουμε εξασφαλίσει θα απορροφηθούν με τη μέγιστη δυνατή ταχύτητα.

Όταν μιλάμε για πόρους θα πρέπει να λάβουμε υπόψη ότι η χρηματοδότηση έρχεται από τρεις πηγές: από το Ταμείο Ανάκαμψης, από ένα ειδικό τομεακό πρόγραμμα του ΕΣΠΑ αλλά και από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων. Είναι αυτοί οι πόροι που μας επιτρέπουν να κάνουμε μία επένδυση πρωτοφανή για τα δεδομένα της χώρας, αποκτώντας 7 καινούργια πυροσβεστικά αεροσκάφη Canadair τύπου 515. Ειδικά για τα πυροσβεστικά αεροσκάφη αυτά θα πω ότι θα έρθουν να αντικαταστήσουν αεροσκάφη Canadair τύπου 215, τα οποία -όπως είπε και ο Υπουργός- πετούν εδώ και 50 χρόνια.

Και θέλω πραγματικά να υποκλιθώ και στους χειριστές αλλά και στους τεχνικούς που κρατούν αυτά τα αεροπλάνα, παρά τις πολύ μεγάλες δυσκολίες, ετοιμοπόλεμα και ασφαλή.

Ταυτόχρονα, αναβαθμίζουμε και τα λίγο παλαιότερα Canadair. Αποκτούμε πια εμείς δικά μας, ιδιόκτητα -και δεν μισθώνουμε πια- 8 συν 2 νέα ελικόπτερα, τα ελικόπτερα τα οποία βλέπετε εδώ, τα Erickson. Είναι πολύ αποτελεσματικά ελικόπτερα, αλλά θα πρέπει να μην ξεχνάμε ότι φέτος θα δαπανήσουμε παραπάνω από 120 εκατομμύρια ευρώ για να μισθώσουμε ελικόπτερα. Ο αριθμός των ελικοπτέρων αυτών είναι πεπερασμένος. Και όσο περισσότερες χώρες ενδιαφέρονται να τα μισθώσουν τόσο ανεβαίνουν οι τιμές.

Έχουμε πάρει λοιπόν μια απόφαση, ως Ελληνική Δημοκρατία, να αποκτήσουμε πια ιδιόκτητα ελικόπτερα μεσαίου τύπου, τα οποία θα μπορούν ουσιαστικά να επιτελούν μια διπλή αποστολή: αφενός να συμβάλλουν στην κατάσβεση μεταφέροντας ένα ικανό φορτίο νερού και αφετέρου να είναι και ελικόπτερα μεταφοράς προσωπικού, έτσι ώστε να μπορούμε να παρεμβαίνουμε όσο το δυνατόν πιο σύντομα γίνεται στο ίδιο το πεδίο των επιχειρήσεων.

Αυτά πλαισιώνονται από νέα αμφίβια αεροσκάφη, τα οποία θα αντικαταστήσουν τα παλιά, πολύ αξιόπιστα αλλά αρκετά γερασμένα πια, PZL. Πάρα πολλά καινούργια πυροσβεστικά οχήματα. Είδατε στις διαφάνειες το εύρος των παρεμβάσεων που γίνεται σε αυτό το επίπεδο. Αλλά, και βέβαια, συστήματα πυρανίχνευσης, αισθητήρες, θερμικές κάμερες για δάση, drones, 300 ασθενοφόρα, νοσοκομεία εκστρατείας. Ήταν μια ευκαιρία, μέσα από το πρόγραμμα «ΑΙΓΙΣ», να καλύψουμε και κάποιες συμπληρωματικές ανάγκες των Υπουργείων Υγείας, Εθνικής Άμυνας, Προστασίας του Πολίτη.

Και βέβαια, θέλω να πω τελειώνοντας ότι αυτός ο εξοπλισμός δεν θα υπήρχε, δεν θα μπορούσαμε να τον προμηθευτούμε, εάν δεν είχαμε εξασφαλίσει τα ανάλογα κονδύλια από τις Βρυξέλλες. Μόνο το Ταμείο Ανάκαμψης, όπως ανέφερε και ο κ. Καβαλάκης, έχει διαθέσει στη χώρα μας πόρους οι οποίοι αγγίζουν τα 36 δισ. ευρώ, εκ των οποίων περίπου το μισό ποσό είναι απευθείας επιχορηγήσεις και το άλλο μισό είναι χαμηλότοκα δάνεια.

Προσθέστε σε αυτό και τους σημαντικούς πόρους του ΕΣΠΑ για να αντιληφθούν όλες και όλοι γιατί αυτό για το οποίο θα ψηφίσουμε σε λίγες εβδομάδες από τώρα, την 9η Ιουνίου, αφορά τελικά κάθε Ελληνίδα και κάθε Έλληνα.

Γιατί, ναι, και στις ευρωεκλογές της 9ης Ιουνίου θα κριθεί ποια είναι η πολιτική δύναμη εκείνη η οποία είναι ικανή να εξασφαλίσει ακόμα περισσότερους πόρους για τη χώρα μας, όπως τους πόρους του Ταμείου Ανάκαμψης. Ποια θα είναι η πολιτική δύναμη εκείνη η οποία θα μπορέσει να διεκδικήσει μια πιο ευέλικτη Κοινή Αγροτική Πολιτική για τους αγρότες μας. Ποια θα είναι εκείνη η πολιτική δύναμη η οποία θα διαμορφώσει τη στάση της Ευρώπης στο μεταναστευτικό ή θα συμβάλλει στη διαμόρφωση μιας αυτόνομης στρατηγικής άμυνας της ηπείρου μας.

Όπως την 9η Ιουνίου οι Ελληνίδες και οι Έλληνες θα δηλώσουν τελικά με τον τρόπο τους αν επιθυμούν η χώρα μας να παραμείνει σε αυτή την τροχιά προόδου που ακολουθεί εδώ και πέντε χρόνια, μακριά από πειράματα και μακριά από νέες περιπέτειες.

Κλείνω, λοιπόν, με τη σκέψη ότι στην παρούσα συγκυρία ο ίδιος ο τίτλος της Πολιτικής Προστασίας αποκτά ένα συμβολικό περιεχόμενο, αποτυπώνοντας την ανάγκη της πολιτικής σταθερότητας ώστε ο τόπος να συνεχίσει την ανοδική του τροχιά, με την κοινωνία να βηματίζει με σιγουριά, ώστε να πλησιάσει ακόμα περισσότερο την Ευρώπη σε όλα τα επίπεδα.

Μια διαδρομή, στην οποία και η δική σας προσφορά θα είναι καθοριστική. Είμαι σίγουρος ότι και σε αυτή την αντιπυρική περίοδο όλες και όλοι θα δώσετε τον καλύτερό σας εαυτό, όπως, εξάλλου, το κάνετε πάντα.

Η δική μας υποχρέωση είναι να μπορέσουμε να δώσουμε στο εξαιρετικό ανθρώπινο δυναμικό το οποίο έχουμε την καλύτερη δυνατή εκπαίδευση και τα καλύτερα και πιο σύγχρονα μέσα για να μπορείτε να φέρετε εις πέρας την αποστολή σας, με αποτελεσματικότητα αλλά κυρίως με ασφάλεια. Για εσάς, τους πραγματικούς ήρωες της πρώτης γραμμής. Σας είμαστε ευγνώμονες.

Σας ευχαριστώ πολύ.

Ε.Α.Α.Σ/Παράρτημα Άρτας: Ημερίδα με θέμα: "Εφεδρεία και Παλλαϊκή Άμυνα /Ο Ρόλος του Πολίτη σε Ένα Ασταθές Γεωπολιτικό περιβάλλον"

 

                              

 Το Σάββατο 20 Απριλίου 2024 πραγματοποιήθηκε, στο Επιμελητήριο Άρτας, με πολύ μεγάλη συμμετοχή πολιτικών και τοπικών θεσμικών αρχών και συναδέλφων , Ημερίδα, με θέμα: "Εφεδρεία και Παλλαϊκή Άμυνα /Ο Ρόλος του Πολίτη σε Ένα Ασταθές Γεωπολιτικό περιβάλλον" με Κεντρικούς ομιλητές;

    Ι> Τον  Καθηγητή  Γεωπολιτικής και Σύγχρονων Τεχνολογιών, Διευθυντή του Τομέα Θεωρίας και Ανάλυσης Πολέμου στην ΣΣΕ  Κωνσταντίνο Γρίβα 

    Ι> Τον  πρώην Διευθυντή των Ειδικών Δυνάμεων Αντιστράτηγο ε.α. Ευάγγελο  Παπαδόπουλο

   

    Οι κεντρικοί ομιλητές καθήλωσαν, τους παρευρισκόμενους, με τις εξαιρετικές, αναλυτικές και με αποδείξεις ομιλίες τους, που είχαν σχέση με τα Εθνικά μας Θέματα, με αποτέλεσμα, αφενός μεν να δεχθούν σωρεία  ερωτήσεων αφετέρου δε η ημερίδα να περατωθεί μετά την 22:00 ώρα  

    Ι> Τον  Καθηγητή  Γεωπολιτικής και Σύγχρονων Τεχνολογιών, Διευθυντή του Τομέα Θεωρίας και Ανάλυσης Πολέμου στην ΣΣΕ  Κωνσταντίνο Γρίβα 

    Ι> Τον  πρώην Διευθυντή των Ειδικών Δυνάμεων Αντιστράτηγο ε.α. Ευάγγελο  Παπαδόπουλο

Μήνυμα από την φίλη των Ενόπλων Δυνάμεων Κα Βίκυ Φλέσσα

Αξιότιμες Κυρίες, Αξιότιμοι Κύριοι, αφού ευχαριστήσω εκ βάθους καρδίας τόν Πρόεδρο της ΕΑΑΣ Στρατηγό Ιωάννη Δεβούρο , καθώς και τον οικοδεσπότη της ΕΑΑΣ στο παράρτημα Άρτας Συνταγματάρχη κυ'ριο Αλέξανδρο Παναγή, για την μεγάλη τιμή και χαρά να είμαι απόψε μαζί σας, θα ήθελα να απολογηθώ και να ζητήσω ανυπόκριτα συγγνώμη, διότι έκτακτη μαγνητοσκόπηση της γλωσσικής εκπομπής απόψε με τον Καθηγητή κ.Γεώργιο Μπαμπινιώτη μέ υποχρέωσε να παραμείνω στην Αθήνα. 

Αν ήμουν εκεί θα σάς έλεγα δια ζώσης ότι ως κόρη Πυροσβέστη, ως αδελφή αξιωματικού της Πολεμικής μας Αεροπορίας, ως θεία τριών ανιψιών στην Αστυνομία, καθώς και ως ανιψιά δύο θείων Διοικητών της Αστυνομίας, αισθάνομαι ότι μαζί σας είμαι μέσα στήν οικογένειά μου.

 Είμαι Υπερήφανη , διότι οι Ένοπλες Δυνάμεις μας είναι θεσμός, ο οποίος ευρίσκεται στην υψηλότερη θέση σεβασμού και κύρους στην συνείδηση του ελληνικού λαού. Επίσης, έχετε περίτρανα αποδείξει ότι όταν η κοινωνία σας χρειάζεται είσθε παρόντες σε κάθε δύσκολη στιγμή.

 Έτσι δίνετε και σε εμάς- και το σημαντικότερο στη νέα γενιά - το παράδειγμα της προσφοράς στην Πατρίδα, προσφορά που φτάνει πολλές φορές στην θυσία ακόμη και της ίδιας της ζωής σας εν   ὣρα  καθήκοντος. 

Μὶα προσφορὰ, ἡ ὁποὶα εὐελπιστοῦμε ὃτι θὰ ἀναγνωριστεῖ τὸ συντομὸτερο ἐμπρὰκτως καὶ ἀπὸ τὴν Πολιτεὶα.

Σάς είμεθα ευγνώμονες, Καλή Ανάσταση, η Παναγία μας η Αρχιστράτηγος να σάς σκέπει πάντα

Συνέβη σαν Σήμερα το 1919: - Το "OXI" που δεν είπε ο Βενιζέλος - Alea jacta est ...και η συνέχεια είναι γνωστή και επώδυνη

 

Ήταν 24 Απριλίου 1919 όταν ο Ελευθέριος Βενιζέλος ρωτήθηκε από τους συμμάχους της Αντάντ αν η Ελλάδα μπορεί να στείλει στρατό στη Μικρά Ασία και να καταλάβει τη Σμύρνη. «Είμεθα έτοιμοι» απάντησε, εκτιμώντας ότι θα έχει και τη βοήθεια τους. Η συνέχεια είναι γνωστή... 

Στις 24 Απριλίου 1919, στη γαλλική πρωτεύουσα, οι τρεις πιο ισχυροί πολιτικοί του κόσμου πήραν μια απόφαση που, εκ πρώτης όψεως, έμοιαζε βγαλμένη μέσα από τα πιο τρελά όνειρα των Ελλήνων: να σταλεί ελληνικός στρατός στη Σμύρνη, στην πόλη-σύμβολο του μικρασιατικού Ελληνισμού. Θα το ανακοίνωναν στον Έλληνα πρωθυπουργό εκείνο το ίδιο μεσημέρι – κι εκείνος θα έδινε μια απάντηση για την οποία επικρίνεται μέχρι σήμερα. 

Στα τέλη του 1918, μετά από τεσσεράμισι αιματηρά χρόνια που στοίχισαν τη ζωή σε εκατομμύρια ανθρώπους και γκρέμισαν τέσσερις αυτοκρατορίες, έληξε επιτέλους ο Μεγάλος Πόλεμος. Έτσι έλεγαν τότε τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο – πού να ήξεραν ότι λίαν συντόμως θα μας προέκυπτε και Δεύτερος… 

Το τέλος του πολέμου βρήκε τις δυνάμεις της Αντάντ να έχουν νικήσει τις Κεντρικές Δυνάμεις. Η Ελλάδα μπορεί να είχε μπει ουσιαστικά στο παρά πέντε στον πόλεμο, αλλά ήταν με την Αντάντ στην πρώτη γραμμή της επίθεσης που έσπασε την αντίσταση των Βουλγάρων στο Μακεδονικό Μέτωπο και οδήγησε στην κατάρρευση των Κεντρικών Δυνάμεων λίγο αργότερα. Έτσι η χώρα βρέθηκε στο πλευρό των νικητών και ο Ελευθέριος Βενιζέλος στο Παρίσι, όπου θα γινόταν η Συνδιάσκεψη της Ειρήνης, έτοιμος να προωθήσει τις ελληνικές διεκδικήσεις. 

Η αυγή του 1919 βρήκε τους τότε ισχυρούς του κόσμου να στέκονται πάνω από τον χάρτη της Ευρώπης και της Μέσης Ανατολής και να αποφασίζουν πώς θα χαράσσονταν τα νέα σύνορα. Η Συνδιάσκεψη βρισκόταν ουσιαστικά στα χέρια τεσσάρων ανθρώπων: του βρετανού πρωθυπουργού Λόιντ Τζορτζ, του αμερικανού προέδρου Γουίλσον, του γάλλου πρωθυπουργού Κλεμανσό και του ιταλού πρωθυπουργού Ορλάντο. 

Στα τέλη Ιανουαρίου 1919 ο Βενιζέλος παρουσίασε τις ελληνικές διεκδικήσεις, οι οποίες περιλαμβάνονταν αναλυτικά σε επίσημη έκθεση που είχε γράψει ο ίδιος και είχε τίτλο «Η Ελλάς ενώπιον του Συνεδρίου της Ειρήνης». Ο Βενιζέλος, μεταξύ άλλων ζητημάτων, διεκδικούσε τα νησιά του ανατολικού Αιγαίου (που είχαν κατακυρωθεί από το 1914 στην Ελλάδα αλλά δεν το αναγνώριζε η Τουρκία), τα Δωδεκάνησα, τη Βόρεια Ήπειρο, ολόκληρη τη Θράκη (Δυτική, που τότε ανήκε στους Βουλγάρους και Ανατολική, που τότε ανήκε στους Τούρκους) και από τη Μικρά Ασία τη Σμύρνη, το μεγαλύτερο μέρος από το βιλαέτι του Αϊδινίου και ένα τμήμα από το βιλαέτι της Προύσας. 

Βρετανοί και Γάλλοι ήταν σύμφωνοι ότι η Ελλάδα έπρεπε να πάρει ένα κομμάτι της Μικράς Ασίας – μικρότερο όμως από εκείνο που διεκδικούσε ο Βενιζέλος. Αντίθετα, οι Αμερικανοί διαφωνούσαν λόγω των στατιστικών στοιχείων του πληθυσμού, που έδειχναν ότι οι Έλληνες ήταν μειοψηφία σε όλα τα σαντζάκια εκτός από τη Σμύρνη. Όσο για τους Ιταλούς, αρνήθηκαν και να συζητήσουν ακόμα τις διεκδικήσεις της Ελλάδας στη Μικρά Ασία. Και υπήρχε λόγος γι’ αυτό. 

Η Ιταλία δεν είχε μπει εξαρχής στον πόλεμο. Αυτό συνέβη το 1915, αφού είχε προηγηθεί μυστική συμφωνία με Βρετανία και Γαλλία ότι μετά το τέλος του πολέμου η Ιταλία θα έπαιρνε εδάφη στα νότια παράλια της Μικράς Ασίας, στην περιοχή της Αττάλειας. Ένα χρόνο αργότερα όμως ακολούθησε άλλη μυστική συμφωνία, αυτή τη φορά ανάμεσα σε Βρετανία και Γαλλία, η συμφωνία Sykes-Picot, που καθόριζε τα εδάφη της ασιατικής Τουρκίας που θα αποκτούσαν Βρετανία, Γαλλία και Ρωσία μετά τον Πόλεμο. Η συμφωνία αυτή έγινε εν αγνοία της Ιταλίας, η οποία όταν έμαθε τα συμφωνηθέντα απαίτησε εκτός από την Αττάλεια, τη Σμύρνη, το Ικόνιο τα Άδανα και τη Μερσίνα. Τελικά χρειάστηκε κι άλλη συμφωνία μεταξύ Βρετανίας, Γαλλίας και Ιταλίας (αυτή του Αγίου Ιωάννη της Μωριέννης), προκειμένου οι Ιταλοί να αναγνωρίσουν την συμφωνία Sykes-Picot, με αντάλλαγμα μια ζώνη στη Μικρά Ασία που περιελάβανε το Ικόνιο αλλά και τη Σμύρνη. 

Όπως καταλαβαίνουμε λοιπόν ελληνικά και ιταλικά συμφέροντα βρίσκονταν σε ευθεία αντίθεση – και όχι μόνο στο θέμα της Σμύρνης. Η Ελλάδα διεκδικούσε τα Δωδεκάνησα, τα οποία είχαν κατακυρωθεί στην Ιταλία από το 1915, ενώ η Βόρεια Ήπειρος αποτελούσε πάντα «μήλον της Έριδος» για τις δύο χώρες. 

Την άνοιξη του 1919, κι ενώ οι διαπραγματεύσεις συνεχίζονταν, οι Ιταλοί αποβιβάστηκαν στην Αττάλεια προσπαθώντας ουσιαστικά να προκαταλάβουν τις αποφάσεις της Συνδιάσκεψης, δημιουργώντας τετελεσμένο. Ταυτόχρονα, Ιταλοί και Αμερικανοί ήρθαν σε πλήρη ρήξη για το θέμα του Φιούμε στην Αδριατική (της σημερινής Ριέκας), με αποτέλεσμα οι Ιταλοί να αποχωρήσουν από τη Συνδιάσκεψη σε ένδειξη διαμαρτυρίας. 

Τις επόμενες μέρες ακολούθησαν αναφορές για συνεργασία των Ιταλών με τους Τούρκους στη Μικρά Ασία, ενώ ο αμερικανός πρόεδρος είχε λάβει αναφορά από τους Έλληνες κατοίκους της Ρόδου, που διαμαρτύρονταν για τη βάναυση συμπεριφορά των Ιταλών. 

Βλέποντας τους Ιταλούς να επεκτείνουν την κατοχή τους πέραν της Αττάλειας προς τη Σμύρνη, Λόιντ Τζορτζ, Γουίλσον και Κλεμανσό ήξεραν ότι έπρεπε να αναλάβουν δράση. Στις 24 Απριλίου (π.η.) συζητούσαν για ακόμα μια φορά το ζήτημα, όταν ο Λόιντ Τζορτζ είπε: 

«Οφείλω να επιμείνω για μία ακόμα φορά ότι δεν θα πρέπει να αφήσουμε την Ιταλία να μας φέρει προ τετελεσμένου γεγονότος στην Ασία. Πρέπει να επιτρέψουμε στους Έλληνες να αποβιβάσουν στρατεύματα στη Σμύρνη». 

«Το καλύτερο μέσον για να σταματήσουμε τους Ιταλούς είναι το οικονομικό» είπε ο Γουίλσον. 

«Εμποδίσαμε ποτέ τους Τούρκους και τις βαλκανικές δυνάμεις να κάνουν πόλεμο, έστω και αν υπέφεραν πάντα από έλλειψη χρημάτων; Η γνώμη μου είναι ότι θα έπρεπε να πούμε στον κύριο Βενιζέλο να στείλει στρατό στη Σμύρνη. Θα δώσουμε εντολή στους ναυάρχους μας να αφήσουν τους Έλληνες να αποβιβαστούν όπου υπάρχει κίνδυνος για αναταραχές και σφαγές» επέμεινε ο Λόιντ Τζορτζ. 

«Γιατί να μην τους πούμε να αποβιβαστούν αμέσως; Έχετε καμία αντίρρηση γι’ αυτό;» υπερθεμάτισε ο Γουίλσον. «Καμία» απάντησε ο Λόιντ Τζορτζ. «Ούτε εγώ. Δεν θα πρέπει όμως να προειδοποιήσουμε τους Ιταλούς;» πρόσθεσε ο Κλεμανσό. 

«Κατά τη γνώμη μου, όχι» έκλεισε τη συζήτηση ο βρετανός πρωθυπουργός. Λίγο αργότερα ο Λόιντ Τζορτζ τηλεφώνησε στον Βενιζέλο να πάει νωρίτερα στο γαλλικό υπουργείο Εξωτερικών, όπου θα γινόταν απογευματινή συνεδρίαση για τους όρους της γερμανικής συνθήκης. Ο Βενιζέλος έφτασε 15 λεπτά πριν τις τρεις το μεσημέρι. Ακολούθησε ο εξής διάλογος: 

«Έχετε διαθέσιμο στρατό;»

 «Έχουμε. Περί τίνος πρόκειται;» 

«Αποφασίσαμε σήμερα με τον πρόεδρο Γουίλσον και τον κύριο Κλεμανσό ότι πρέπει να καταλάβετε τη Σμύρνη». 

«Είμεθα έτοιμοι». 

Έχουν περάσει 105 χρόνια, και αυτό το «Είμεθα έτοιμοι» ακόμα του το χρεώνουμε του Βενιζέλου. Ναι, αυτό του χρεώνουμε ουσιαστικά. Ή αυτό θα έπρεπε να του χρεώνουμε, εάν είχαμε ως λαός το αναγκαίο θάρρος να αναλάβουμε τις ευθύνες μας. Διότι το να του χρεώνουμε ότι έκανε εκλογές το 1920 – ενώ η θητεία της κυβέρνησής του είχε λήξει προ πολλού και ταυτόχρονα ο πόλεμος είχε τερματιστεί τυπικά με την υπογραφή της Συνθήκης των Σεβρών τρεις μήνες νωρίτερα – είναι απλή μετατόπιση ευθυνών. Ο λαός εξέφρασε το φρόνημά του. Και «μαύρισε» τον Βενιζέλο. Και μαζί του, «μαύρισε» και τη Μεγάλη Ιδέα, ακριβώς τη στιγμή που βρισκόταν στο απόγειό της.

 Κρίνοντας εκ των υστέρων, και καθώς είναι πρακτικά αδύνατο στο άκουσμα της λέξης «Σμύρνη» να μην έρθει στο νου μας η Καταστροφή του 1922, δεν μπορούμε καν να φανταστούμε πώς ήταν τα πράγματα στις 24 Απριλίου 1919. 

Η Ελλάδα βρισκόταν ανάμεσα στους νικητές του Πολέμου, οι δύο προαιώνιοι εχθροί της – Βουλγαρία και Οθωμανική Αυτοκρατορία – ήταν ηττημένες και τα εδάφη τους θα γίνονταν λεία των νικητών και οι τρείς Μεγάλες Δυνάμεις της εποχής άνοιγαν το δρόμο στην Ελλάδα για να αγγίξει το «όνειρο». Ο Βενιζέλος τότε δεν είχε κανένα λόγο να πιστεύει ότι θα καλείτο η Ελλάδα να αντιμετωπίσει ποτέ τους Τούρκους μόνη – άλλωστε, πόλεμο δίχως συμμάχους ο Βενιζέλος δεν επιχείρησε ποτέ. Είπε λοιπόν το «Ναι» στη μεγάλη, τη μοναδική ευκαιρία που παρουσιάστηκε. 

Alea jacta est – ο κύβος ερρίφθη. 

Το πώς εξελίχθηκαν τα πράγματα και πού βρίσκεται η ευθύνη του κάθε προσώπου και της κάθε παράταξης από εκεί και ύστερα είναι ένα θέμα που απαιτεί μεγάλη ανάλυση. Εν τέλει όμως, δεν έχει καμία απολύτως σχέση με εκείνο το «Είμεθα έτοιμοι» που είπε ο Βενιζέλος στις 24 Απριλίου 1919. 

Διότι, παρότι η Ιστορία δεν γράφεται με «αν», μπορούμε με ασφάλεια να υποθέσουμε ότι αν ο Βενιζέλος δίσταζε κι έχανε την ευκαιρία, θα είχε μείνει στην Ιστορία ως ο μεγαλύτερος προδότης της Μεγάλης Ιδέας – ο άνθρωπος που του δόθηκε η ευκαιρία να πάει στη Σμύρνη κι εκείνος είπε «Όχι»… Ένα «Όχι» που σύσσωμο το Ελληνικό Έθνος θα του καταλόγιζε για πάντα.

 Πηγή: Protagon.gr

Αποτρόπαια εγκλήματα της Αριστεράς: - Ο ΕΛΑΣ καταδικάζει σε θάνατο, με τσεκούρι, την σπουδαία ηθοποιό, Ελένη Παπαδάκη - Μετά την εκτέλεση ο ΓΓ του ΚΚΕ Νίκος Ζαχαριάδης ζήτησε συγγνώμη!!

 

 Την Ελένη Παπαδάκη τη συνέλαβαν στο σπίτι του ηθοποιού Δημήτρη Μυράτ, απόγευμα της 21 Δεκεμβρίου του 1944. Αυτός που την αναζήτησε ήταν ένας φοιτητής Ιατρικής, Κώστας Μπιλιράκης, αργότερα γνωστός γιατρός της Αθήνας, ίσως για να εκδικηθεί το θάνατο του αδελφού του από τους Γερμανούς.

Η διαταγή είχε δοθεί από τον «Ορέστη» αρχηγό της ΟΠΛΑ των Πατησίων (Οργάνωση Προστασίας Λαϊκών Αγωνιστών ή Οργάνωση Περιφρούρησης Λαϊκού Αγώνα. Ήταν ένοπλη οργάνωση, προσκείμενη στο ΕΑΜ και το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας, με καθήκοντα ασφαλείας, συλλογής πληροφοριών και εκτέλεσης ειδικών αποστολών).

Η Παπαδάκη συνοδευόμενη από φίλη της και τον Δημήτρη Μυράτ, οδηγήθηκε πρώτα στα γραφεία της Λαϊκής Επιτροπής του ΕΑΜ, επί της οδού Πατησίων 314, για να αναφερθεί όπως όριζε η στρατιωτική τάξη ότι η διαταγή τους εξετελέσθη και εν συνεχεία όλοι μαζί πήγαν στην Πολιτοφυλακή της γειτονιάς τους.
Η Ελένη θα οδηγηθεί στον Α’ όροφο της Πολιτοφυλακής, όπου κρατούνταν γυναίκες αξιωματικών της Αστυνομίας ή της Χωροφυλακής. Ο συνοδός της Ελένης, άνοιξε την πόρτα, και με δόση ειρωνείας σύστησε στις φυλακισμένες την καινούργια κρατούμενη: «Έχετε την τιμή να δεχτείτε μεταξύ σας μια μεγάλη κυρία, την Ελένη Παπαδάκη»...

Καταδικάστηκε σε θάνατο με τσεκούρι!

Η σπουδαία ηθοποιός κατηγορήθηκε για φιλογερμανική στάση και ότι υπήρξε «φιλενάδα του κατοχικού πρωθυπουργού Ιωάννη Ράλλη. Φήμες (ανυπόστατες) που κυκλοφορούσαν στην Αθήνα την ήθελαν να παντρεύεται τον Ράλλη. Η πραγματικότητα ήταν ότι οι οικογένειες Ράλλη και Παπαδάκη συνδέονταν με φιλία από χρόνια και η Ελένη Παπαδάκη είχε μεσολαβήσει στον Ράλλη για την απελευθέρωση αντιστασιακών ή Εβραίων καταζητούμενων. Η Παπαδάκη είχε διαγραφεί από το Σωματείο Ελλήνων Ηθοποιών (ΣΕΗ), που ελεγχόταν από το ΚΚΕ, για φιλογερμανική στάση.
Τα μεσάνυχτα της 21ης Δεκεμβρίου άρχισε η ανάκριση της Παπαδάκη από τον καπετάν «Ορέστη» και τις πρώτες πρωινές ώρες της επομένης καταδικάστηκε σε θάνατο από τον ΕΛΑΣ. Αμέσως μετά μεταφέρθηκε μαζί με άλλους μελλοθανάτους στα διυλιστήρια της ΟΥΛΕΝ στο Γαλάτσι, όπου δολοφονήθηκε με δύο σφαίρες στον αυχένα από τον εκτελεστή της ΟΠΛΑ Βλάσση Μακαρώνα. Η διαταγή του «Ορέστη» ήταν να εκτελεστεί με τσεκούρι, αλλά ο Μακαρώνας μάλλον τη λυπήθηκε και προτίμησε ένα πιο «ανώδυνο» τρόπο.

Όλοι στην κηδεία

Η Παπαδάκη παρέμεινε αγνοούμενη για ένα μήνα. Η σορός της ανακαλύφθηκε στις 26 Ιανουαρίου του 1945. Η κηδεία της έγινε στις 28 Ιανουαρίου από τον Άγιο Γεώργιο Καρύτση, παρουσία πλήθους κόσμου. Παρόντες οι συνάδελφοί της Βασίλης Λογοθετίδης, Δημήτρης Χορν, Αννα Καλουτά, Ανδρέας Φιλιππίδης, Μελίνα Μερκούρη, Κώστας Μουσούρης, Μαρίκα Νέζερ, Μαρίκα Κοτοπούλη… Ο τραγικός θάνατος της Παπαδάκη στιγμάτισε την αριστερά και τις μεθόδους της και έβαλε τέλος σε μια λαμπρή καριέρα. Ο Άγγελος Σικελιανός της αφιέρωσε τους στίχους: «Μνήσθητι Κύριε: Για την ώρα που η λεπίδα του φονιά άστραψε
κι όλος ο θεός της Τραγωδίας εφάνη»...
Ο (σκηνοθέτης) Αλέξης Σολωμός έκλεισε τον επικήδειό του με τη φράση «Ελένη, συγχώρεσέ μας!». Και ο (δημοσιογράφος - θεατρικός κριτικός) Αχιλλέας Μαμάκης είπε με συγκίνηση: «Είσαι θύμα ενός χυδαίου και απρεπούς καλλιτεχνικού φθόνου»…

Σύμφωνα με τον βιογράφο της Ελένης Παπαδάκη, Πολύβιο Μαρσάν, ο βασικός λόγος της δολοφονίας της ήταν ο συναδελφικός φθόνος. Σύμφωνα με τον ιστορικό Αντρέ Γερολυμάτο πιθανόν ήταν απόρροια της δράσης της Κατίνας Παξινού, που είχε ως αποτέλεσμα την επακόλουθη σύλληψη και τη δολοφονία της Παπαδάκη καθώς εκτός του ότι είχε σχέση με τον Ράλλη και έκανε παρέα με Γερμανούς αξιωματικούς, είχε γίνει η πιο δημοφιλής ηθοποιός επί Κατοχής και ξεπέρασε τη Παξινού κατά την εκτίμηση του ίδιου ιστορικού.

Ήταν μια σπάνια ηθοποιός

Η Παπαδάκη είχε γεννηθεί στις 4 Νοεμβρίου 1908 στην Αθήνα από εύπορη οικογένεια. Στο θέατρο πρωτοεμφανίστηκε σε ηλικία 17 ετών στη σκηνή του Θεάτρου Τέχνης του Σπύρου Μελά το 1925 στη παράσταση «Έξι πρόσωπα ζητούν συγγραφέα» του Λουίτζι Πιραντέλλο. Η πρώτη απαρουσία της χαρακτηρίστηκε από τους κριτικούς ως «αποκάλυψη». Τα επόμενα χρόνια συνεργάστηκε με την Κυβέλη, Μαρίκα Κοτοπούλη, Αιμίλιο Βεάκη, Νίκο Δεδραμή, Γεώργιο Παππά, Π. Γαβριηλίδη. Το 1931 έπαιξε με δικό της θίασο στην Κωνσταντινούπολη, όπου εισέπραξε ενθουσιώδεις κριτικές. Ο τούρκος συγγραφέας και ποιητής Χαλίτ Φαχρί ανέφερε μεταξύ άλλων: «Είδα τότε την Παπαδάκη εμπρός μου ζωντανό σύμβολο μιας ευγενούς τέχνης!».

Για την ιστορία να καταγράψουμε ότι ο ΓΓ του ΚΚΕ Νίκος Ζαχαριάδης ζήτησε συγγνώμη. Οι υπαίτιοι – Ορέστης και ο εκτελεστής Βλάσης Μακαρωνάς - δικάστηκαν από Ανταρτοδικείο το οποίο τους καταλόγισε πως έδρασαν κατ’ εντολή των Βρετανών  για να δυσφημίσουν το ΕΑΜ, καταδικάστηκαν σε θάνατο και εκτελέστηκαν δημόσια στην πλατεία Κολιάτσου. Και ο Συμμοριτοπόλεμος  συνεχίζεται… μέχρι τις μέρες μας.

πηγή:https://www.ethnos.gr/todayinhistory/article/188110/hdhmofilhshthopoioselenhpapadakhdolofoneitaiapotonelasmiaakomaleromenhselidathsistoriastoyemfylioy

Συνέβη σαν Σήμερα: - Η γενοκτονία των Αρμενίων - Η εξόντωση1,5 εκατομμυρίων ανθρώπων από τους Οθωμανούς

Η Αρμενική ελίτ της πόλης Χαρπούτ οδηγείται στη φυλακή, πριν ξεκινήσει η πορεία θανάτου, τον Μάιο του 1915. Πηγή: Ημερολόγιο Τζάκομπσεν, Χαρπούτ 1907-1919

Η πρώτη γενοκτονία του 20ου αιώνα, με τη συστηματική εξόντωση ενάμισυ εκατομμυρίου ανθρώπων από τις Οθωμανικές αρχές την τριετία 1915-1918. Υπήρξε ο προάγγελος του Εβραϊκού Ολοκαυτώματος, κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου
Στα τέλη του 19ου αιώνα, οι Αρμένιοι, ένας πανάρχαιος χριστιανικός λαός της Εγγύς Ανατολής, μοιράζονταν μεταξύ της Ρωσίας και της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Στην τσαρική Ρωσία ζούσαν κάτω από ένα σχετικά ανεκτικό καθεστώς (αν και δεν έλειπαν μαζικοί εκρωσισμοί), αλλά στην Οθωμανική Αυτοκρατορία υφίσταντο παντός είδους διωγμούς, όπως και οι άλλοι χριστιανικοί λαοί της αυτοκρατορίας (Έλληνες, Ασσύριοι κλπ).

Με την ανάδυση των εθνικισμών, ο Σουλτάνος τούς υποπτευόταν για αποσχιστικές τάσεις, ενώ και οι Ρώσοι, που εποφθαλμιούσαν εδάφη του «μεγάλου ασθενούς», υπέθαλπαν τις όποιες φιλοδοξίες τους. Έτσι, ο Αβδούλ Χαμίτ Β' δεν δίστασε να προβεί σε άγριους διωγμούς εναντίον των Αρμενίων της επικράτειάς του, με αποκορύφωμα τις σφαγές στο Σασούν (1894), τις μαζικές εκτελέσεις της διετίας 1895-1896, που στοίχισαν τη ζωή σε 300.000 Αρμενίους.

Η επικράτηση των Νεοτούρκων τον Ιούλιο του 1908, παρά τις αρχικές ελπίδες που γέννησε, δεν άλλαξε την κατάσταση για τους χριστιανούς της αυτοκρατορίας. Αντί για τον σεβασμό των συνθηκών και την πραγμάτωση των μεταρρυθμίσεων, όπως είχε υποσχεθεί, το νέο καθεστώς προέβη σε νέους διωγμούς των Αρμενίων τον Απρίλιο του 1909 στα Άδανα και την ευρύτερη περιοχή της Κιλικίας.

Η συστηματική, όμως, εξόντωση των Αρμενίων της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας έγινε κατά τη διάρκεια του Α' Παγκοσμίου Πολέμου, όταν ο σουλτάνος και ο τσάρος βρέθηκαν σε διαφορετικά στρατόπεδα. Το σχέδιο του Υπουργού Εσωτερικών, Ταλαάτ Πασά, μπήκε σε εφαρμογή στις 24 Απριλίου του 1915, με τη σύλληψη 250 επιφανών Αρμενίων στην Κωνσταντινούπολη, οι οποίοι εκτελέστηκαν το ίδιο βράδυ. Η 24η Απριλίου έχει καθιερωθεί ως Ημέρα Μνήμης για την Αρμενική Γενοκτονία και τιμάται κάθε χρόνο από την Αρμενική διασπορά.

Αμέσως μετά άρχισαν ομαδικές σφαγές του αρμενικού λαού στην Ανατολική Μικρά Ασία. Χαρακτηριστικό είναι το τηλεγράφημα του Ταλαάτ στις 28 Απριλίου 1915 προς τους νομάρχες των περιοχών αυτών: «Αποφασίσθηκε να τεθεί τέρμα στο ζήτημα των Αρμενίων με εκτόπισίν τους στις ερήμους και την εξόντωση αυτού του ξενικού στοιχείου». Έως το 1918 πάνω από ενάμισυ εκατομμύριο Αρμένιοι έχασαν τη ζωή τους ή αναγκάστηκαν να εκπατριστούν.

Η γενοκτονία του 1915 παρέμεινε ατιμώρητη από τη διεθνή κοινότητα, παρότι η Οθωμανική Αυτοκρατορία, ως σύμμαχος των Κεντρικών Δυνάμεων, βρισκόταν στους ηττημένους του Α' Παγκοσμίου Πολέμου. Ο Αδόλφος Χίτλερ τη χρησιμοποίησε ως παράδειγμα για να δικαιολογήσει το Εβραϊκό Ολοκαύτωμα. «Ποιος μιλάει σήμερα για τον αφανισμό των Αρμενίων;» διερωτήθηκε το 1939.

Η Αρμενική Γενοκτονία ήταν εν γνώσει των Γερμανών, συμμάχων των Οθωμανών στον Μεγάλο Πόλεμο, οι οποίοι όμως επέβαλαν καθεστώς λογοκρισίας στην πατρίδα τους. Ο μόνος πολιτικός που προσπάθησε μάταια να καταγγείλει την εξόντωση των Αρμενίων ήταν ο σοσιαλδημοκράτης Καρλ Λίμπκνεχτ, μετέπειτα ιδρυτής του Κομμουνιστικού Κόμματος Γερμανίας, στις 11 Ιανουαρίου 1916. Η ιστορική έρευνα έχει φέρει στο φως ντοκουμέντα ότι οι Γερμανοί ενθάρρυναν τους Οθωμανούς στην εξόντωση των Αρμενίων, επειδή τους θεωρούσαν προσκείμενους στους Ρώσους.

Μόλις το 2015 η Γερμανία υπαναχώρησε από τη σταθερή μέχρι τώρα άρνησή της να χρησιμοποιήσει τον όρο «γενοκτονία» για την εξόντωση των Αρμενίων από τους Οθωμανούς Τούρκους, υποκύπτοντας στις πιέσεις βουλευτών.«Η σφαγή των Αρμενίων πριν από 100 χρόνια υπήρξε γενοκτονία, το κλασικό παράδειγμα εθνοκάθαρσης, μαζικής καταστροφής και απέλασης», δήλωσε ο πρόεδρος της Γερμανίας Γιοακίμ Γκάουκ, κατά την διάρκεια επιμνημόσυνης δέησης που έγινε σε ναό του Βερολίνου στις 23 Απριλίου.

Η Τουρκία, ως διάδοχο κράτος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, ποτέ δεν παραδέχτηκε τη Γενοκτονία των Αρμενίων. Υποστηρίζει ότι επρόκειτο για μία επιχείρηση καταστολής κατά εκείνων των Αρμενίων, που είχαν συνεργαστεί με τις ρωσικές δυνάμεις εισβολής στην ανατολική Τουρκία και ότι οι νεκροί δεν ξεπερνούσαν τις 300.000. Η δήλωση συγγνώμης του Τούρκου πρωθυπουργού Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογκάν προς τα εγγόνια των θυμάτων στις 23 Απριλίου του 2014, ίσως να είναι το προμήνυμα αλλαγής της στάσης της Άγκυρας.

Μέχρι το 2015, 25 χώρες έχουν αναγνωρίσει τη Γενοκτονία των Αρμενίων (Αργεντινή, Βέλγιο, Καναδάς, Χιλή, Κύπρος, Ελλάδα, Γαλλία, Γερμανία, Ιταλία, Λιθουανία, Λίβανος, Ολλανδία, Πολωνία, Ρωσία, Σλοβακία, Σουηδία, Ελβετία, Ουρουγουάη, Βατικανό, Βενεζουέλα, Αρμενία, Αυστρία, Βολιβία, Τσεχία, Συρία) και διεθνείς οργανισμοί, όπως η Ευρωπαϊκή Ένωση (Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο) ,το Συμβούλιο της Ευρώπης και η Κοινή Αγορά του Νότου (Mercosur). Τη Γενοκτονία των Αρμενίων έχουν αναγνωρίσει, επίσης, οι 43 από τις 50 πολιτείες των ΗΠΑ, τέσσερις περιοχές της Ισπανίας (Βασκωνία, Καταλονία, Βαλεαρίδες Νήσοι, Ναβάρα), η Σκωτία, η Ουαλία και η Βόρειος Ιρλανδία από τη Μεγάλη Βρετανία και δύο περιοχές της Αυστραλίας (Νέα Νότιος Ουαλία και Νότια Αυστραλία).

Πηγή: https://www.sansimera.gr/articles/765?utm_source=newsletter&utm_medium=email&utm_campaign=sinevi_san_simera&utm_term=2024-04-24

© SanSimera.gr

Μετοχικό Ταμείο Στρατού: - Πότε θα καταβληθούν το μερίσματα Μαΐου ΜΤΣ και ΕΚΟΕΜΣ

 

Ημερομηνίες Καταβολής Μερίσματος ΜΤΣ και Οικονομικής Ενίσχυσης ΕΚΟΕΜΣ έτους 2024 

Μέρισμα Ιανουάριου 2024 στις 4 Ιαν. 2024 ημέρα Πέμπτη. 

Μέρισμα Φεβρουαρίου 2024 στις 30 Ιαν. 2024 ημέρα Τρίτη. 

Μέρισμα Μαρτίου 2024 στις 28 Φεβ. 2024 ημέρα Τετάρτη. 

Μέρισμα Απριλίου 2024 στις 28 Μαρ. 2024 ημέρα Πέμπτη. 

Μέρισμα Μαΐου 2024 στις 29 Απρ. 2024 ημέρα Μ. Δευτέρα. 

Μέρισμα Ιουνίου 2024 στις 30 Μαϊ. 2024 ημέρα Πέμπτη. 

Μέρισμα Ιουλίου 2024 στις 27 Ιουν. 2024 ημέρα Πέμπτη. 

Μέρισμα Αυγούστου 2024 στις 30 Ιουλ. 2024 ημέρα Τρίτη. 

Μέρισμα Σεπτεμβρίου 2024 στις 29 Αυγ. 2024 ημέρα Πέμπτη. 

Μέρισμα Οκτωβρίου 2024 στις 27 Σεπ. 2024 ημέρα Παρασκευή. 

Μέρισμα Νοεμβρίου 2024 στις 30 Οκτ. 2024 ημέρα Τετάρτη. 

Μέρισμα Δεκεμβρίου 2024 στις 28 Νοε. 2024 ημέρα Πέμπτη. 

Αθήνα, 1 Δεκ. 2023 

                

Ο

Γενικός Διευθυντής του ΜΤΣ 

Ταξχος Κωνσταντίνος Λ. Μπαράκος